Sunday, April 20, 2008

ทำไมจึงต้องขว้างปลาดาว ?

ช่วงนี้เบื่อเน็ตอย่างไรชอบกล จึงใช้เวลาไปทำอย่างอื่นแก้เบื่อด้วยการ ยืมหนังสือจากห้องสมุดบริษัทฯ มาหลายเล่ม คืนนี้อ่านจบไปหนึ่งเล่ม หยิบหนึ่งตอนจากเล่าให้คิด มาบันทึกที่นี่

ทำไมจึงต้องขว้างปลาดาว ?

ลอเร็น ไอซลีย์ เป็นทั้งนักวิทยาศาสตร์ และ นักเขียนชื่อดัง เช้าวันหนึ่ง..... เขาไปนั่งเล่นบริเวณโขดหินริมทะเล มองออกไปไกลๆ ตามแนวชายหาดยาวสุดสายตา เขาสังเกตเห็นชายคนหนึ่งวิ่งจากชายหาดเข้าไปหาคลื่น แล้วก็หันหลังกลับเข้ามา ทำเช่นนี้อยู่ตลอดเวลาประหนึ่งว่า กำลังเต้นรำอยู่ริมชายหาด

ไอซลีย์จึงตัดสินใจออกเดินไปตามทิศทางนั้น สักพักหนึ่งก็มาถึง เมื่อเดินเข้าไปไกลพอ จึงได้ถามขึ้นว่า

"พ่อหนุ่ม กำลังทำอะไรอยู่หรือ ?"
"พระอาทิตย์กำลังขึ้น น้ำทะเลกำลังลดลง และปลาดาวก็กำลังจะตาย" ชายหนุ่มตอบ
"ชายหาดนี้ยาวนับ 10 ไมล์ พ่อหนุ่มคงช่วยอะไรไม่ได้นักหรอก แล้วจะทำไปทำไม ?"
ไอซลียร์ถามด้วยความสงสัย

คราวนี้ชายหนุ่มไม่ตอบ แต่กลับก้มลงไปหยิบปลาดาวขึ้นมาอีก 1 ตัว แล้วก็วิ่งออกไปจนใกล้คลื่นที่สุด แล้วขว้างปลาดดาวออกไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้ แล้วเขาก็วิ่งกลับมาตอบกับไอซลีย์ว่า

"อย่างน้อยผมก็ทำให้มันรอดไปได้อีก 1 ตัวแล้วไง" (I made a difference for that one!)

ไอซลีย์หันหลังกลับด้วยความงุนงง ไม่เข้าใจในตัวชายหนุ่มผู้นั้น ระหว่างที่เขานั่งเขียนหนังสือไปจนถึงบ่ายแก่ๆ เขาก็ยังคิดไม่ออกว่า
เจ้าหนุ่มนั่น... มันทำอย่างนั้นทำไม !

ในที่สุด ตอนค่ำๆ เขาจึงคิดได้ว่า ชายหนุ่มคนนั้น เขาไม่ต้องการนั่งดู-นั่งรอ ให้เกิดความเปลี่ยนแปลงขึ้นในโลก แต่อะไรก็ตาม ที่เขาจะสามารถมีส่วนสร้างความเปลี่ยนแปลงให้เกิดขึ้นได้ต่างหาก.... เป็นสิ่งที่เขาต้องการ คิดได้ดังนั้นแล้วไอซลีย์จึงรีบเข้านอนแต่หัวค่ำเป็นพิเศษ

ไอซลีย์ตื่นขึ้นตั้งแต่เช้าตรู่ รีบแต่งเนื้อแต่งตัวเพื่อออกไปหาชายหนุ่มคนนั้น...... เพื่อช่วยขว้างปลาดาว !

ข้อชวนคิด
+ การนั่งดู หรือ นั่งประหลาดใจสงสัยว่า กำลังมีอะไรเกิดขึ้น คงไม่ได้ช่วยให้เกิดพัฒนาการใดๆ ขึ้นได้
+ การร่วมแรงร่วมใจ-การลงมือทำเพียงคนละไม้คนละมือ อย่าว่าแต่เรื่องใดๆ ในองค์กรของเราจะเปลี่ยนแปลงได้เลย โลกก็คงไม่พ้นมือเราไปได้ !

นำมา "เล่าให้คิด......Leader as Storyteller"