ศักยภาพ

หลังจากผลการประเมินครึ่งปีผ่านมาหยกๆ มีหลายข้อที่นายให้ความเห็นว่าควรปรับปรุงและแนะนำให้ไปหาหนังสืออ่าน การปรับปรุงหรือพัฒนาอะไรน่าจะเริ่มที่ตัวเราเอง หาหนังสือจากห้องสมุดออนไลน์ของบริษัท เจอชื่อหนังสือเล่มหนึ่ง "นับหนึ่งใหม่ ถ้าใจติดลบ" อันที่จริงก็ไม่ตรงกับประเภทหนังสือที่นายแนะนำ ด้วยความอยากอ่านวันนี้ก็ได้ยืมมาอ่าน มีหลายตอนที่เป็นข้อคิด ชอบตอนนี้ที่สุด จึงขอคัดลอกมาเก็บไว้

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ..ช่างทำดินสอนำดินสอแท่งหนึ่งมาวาง ก่อนจะหยิบบรรจุลงกล่อง เพื่อเตรียมที่จะส่งไปยังร้านค้า ช่างทำดินสอได้กล่าวกับดินสอว่า "ดินสอเอ๋ย ก่อนจะออกไปท่องโลก จงจดจำไว้ว่า ถึงแม้เจ้าจะไม่มีไม้ห่อหุ้ม เพื่อปกป้องความเปราะบางของเจ้า แต่จงรำลึกไว้เสมอว่า สิ่งที่ดีที่สุดของเจ้าคือ ..ข้างในตัวเจ้าเอง เจ้ามีหน้าที่เขียน และจงทำหน้าที่นั้นให้ดีที่สุด แม้จะมีความเปลี่ยนแปลงหรือแปรปรวนอยู่รายล้อมเจ้ามากเพียงใดก็ตาม

จงกล้าเสี่ยงที่จะเขียนทุกอย่าง เพราะเจ้าเป็นดินสอที่มียางลบติดอยู่ตรงปลาย เจ้าสามารถ..ลบคำผิดได้ด้วยตัวของเจ้าเอง

แม้ชีวิตของเจ้าจะหดสั้นลงตามวาระเวลาแห่งการเหลา จงยอมรับความเจ็บปวดจากการถูกเหลา เพราะดินสอที่ดีต้องแหลมคม

หาก ใครบางคนจะหยิบเจ้าขึ้นไว้ในมือเพื่อขีดเขียนก็ขอให้รู้ไว้ว่า...นั่นเป็น การเอื้อให้เจ้าได้แสดงศักยภาพความเป็นดินสอของเจ้าอย่างสมบูรณ์

จงจำไว้ว่า...ปัญหา อุปสรรค ความล้มเหลว ความคับข้องใจ การปรับตัว และการเสียหน้า ล้วนแต่เป็นสิ่งจำเป็น และจะช่วยให้เจ้าเข้มแข็งได้ในวันข้างหน้า และจงยอมรับไว้ว่ามันอาจเกิดขึ้นได้เป็นระยะๆ ในชั่วชีวิตของเจ้า

เจ้าจะเป็นดินสอที่ดีที่สุดและมีคุณค่าที่สุด ขอเพียงเจ้าทิ้งร่องรอยของเจ้าไว้ในทุกหนแห่งที่ได้มีโอกาสผ่านไป ร่องรอยของเจ้าจะ ไม่มีวันตาย"