ครูแสนดี

เช้านี้โชคดีได้สนทนากับนาย 2 ท่าน

โชคชั้นที่ 1 เหตุเกิดจาก ระบบมีปัญหา ทำให้ #1 โทรมาที่โต๊ะ แจ้งปัญหา และภามว่า คุณสามารถแก้ปัญหาได้ใช่มั้ย (ตรวจสอบ และตอบว่า เห็นสาเหตุ) จากนั้นก็แก้ไขและได้รายงานผ่าน IM รู้สึกละอายเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ต้องให้ #1 มาบอก

#1 ตอบกลับมาว่า
แค่เห็น ไม่ใช่เข้าใจ แค่เข้าใจ ไม่ก่อให้เกิดประโยชน์

แฝงปรัชญาให้เราได้กลับไปคิดอีก

ไม่นานนัก #2 เดินมาหาที่โต๊ะ พร้อมยื่นหนังสือ ที่เคยขอยืม (ละอายเป็นครั้งที่ 2 ให้ผู้ใหญ่มาหา) #2 หาได้รู้สึกอย่างนั้น กลับอธิบาย เนื้อหาที่เราสนใจ อย่างตั้งอกตั้งใจ

นี่แหล่ะ เสน่ห์ของการเป็นพนักงานของที่ทำงานนี้ ทำให้เราคิดนอกใจไม่ได้